Dag 4: Reims

De dag begon met een strak blauwe hemel. Opnieuw waren de autoruiten flink bevroren, dus het had weer gevroren. Eerst mijn dagelijkse wandeling van een paar honderd meter. Als ik in de zon liep voelde ik de warmte van de zon. Lekker om de tintelende lucht in te ademen terwijl je rug verwarmd wordt door de zon. Uitgebreid gekeken naar een Winterkoning die zijn lied aan het zingen was. Elke keer als hij begon strekte hij zich flink uit. Zo'n klein beestje met een geweldig geluid. Het kwam vanuit zijn tenen.

Later op de ochtend zag ik een jonge Merel uit een bosje vliegen. Gisteravond zei Karline al dat ze vermoedde dat in dat bosje een merelnest zou zitten. Zowel pa als ma Merel hadden het er druk mee. Dat de jongen al uitgevlogen waren kon ik toen nog niet vermoedden. Een korte staart, gevlekt verendek en onvast zittend op het hekje was onmiskenbaar.

Ik heb ook nog de bloesem van de Appelboom bewonderd en gefotografeerd.

Daarna zijn we naar Reims gegaan. Een grotere stad op een uur rijden van het huisje. Ook toen we rond de klok van twaalf aankwamen in de stad scheen de zon nog steeds uitbundig. Na koffie te hebben gedronken zijn we naar de Kathedraal Notre Dame gegaan. Daar waren we vorig jaar zomer ook al geweest. Toen was het 36 graden en eigenlijk te warm om je al te veel in te spannen. Nu was het prima te doen. De steigers waren weg en we konden de voorkant in al haar (gerestaureerde) glorie aanschouwen. Het opvallende van de voorgevel is dat hij bezaaid is met grote beelden. De beelden zijn ongeveer 6 meter hoog. Binnen is het ook een indrukwekkend gebouw, lang en breed met een prachtig lichtinval. Zie ook de foto van de eeuwenoude klok.

Na bezoek van deze kerk zijn we een hapje gaan eten. We hebben alle vier een salade gegeten. Lekker flesje wijn (Bordeaux) en water en koffie/thee toe. Toen we binnenkwamen zat het helemaal vol en we zijn toch netjes op tijd geholpen. Prima bediening en dito eten.

Daarna hebben met name de dames zich verdiept in de winkels van Reims en die vielen niet tegen. Vooral het warenhuis La Fayette was de moeite waard. In een winkel met grandeur: een drie verdiepingen tellend gebouw, waarvan het midden helemaal open is, het dak veel ramen heeft, waar licht door heen kwam en op elke verdieping ballustrades waren aangebracht die overdekt waren met goudkleurige wijnbladen en druiventrossen. Aan beide zijden was een trappenhuis met trap en lift. De wijnbladen en druiventrossen waren in het wit in de plafonds verwerkt. Emma heeft een paar mooie oorbellen van ons gekregen als herinnering aan deze vakantie.

Op de terugweg zijn we over de Chemin des Dames gereden. Deze weg is vernoemd naar twee dochters van de Franse koning Lodewijk XV die de weg in de achttiende eeuw gebruikte om vanuit Parijs hun gouvernante in het kasteel de la Bove bij Vauclair te bezoeken. Om de tocht per rijtuig te vergemakkelijken werd de weg van een steenlaag voorzien. Ik had al gelezen dat deze op de hoogste heuvels uit de regio ligt. Je had dan ook een prachtig uitzicht aan zowel de linker- als de rechterzijde. Begrijpelijk dat deze weg tijdens de Eerste Wereldoorlog zo'n belangrijke rol heeft gespeeld. Er waren veel militaire grafvelden en gedenktekens langs de weg te vinden. Onderweg kregen we de eerste regen van deze vakantie. Steeds leek het of we er reden als de bui al voorbij was. Maar op het moment dat we thuis waren heeft het flink geregend.

Het was inmiddels halfzeven en Emma heeft ons opnieuw verrast met een lekkere warme maaltijd (een bonenschotel met kipfilet). Nu ik dit schrijf is het nog licht buiten en is het droog geworden. Ik hoop de dag af te sluiten om weer even naar buiten te gaan. De frisse lucht in te ademen en de laatste vogelzang te horen.