Dag 5: Dagje bij het huisje

27 april 2017 - Vauxaillon, Frankrijk

De ochtend begon wederom flink koud. Het gras was wit uitgeslagen van de vorst. Maar het was helemaal helder en de zon was al over de heuvels verschenen. Om een uur over kwart over acht heb ik een ontbijtje gemaakt en ben een uurtje buiten gaan zitten. Ik heb een mooi plekje gevonden achter in de tuin, de zon in de rug en uitzicht op een grasveldje dat omzoomt is met een paar vrijstaande bomen. Eigenlijk is er voortdurend beweging van vogels: Merels, Vinken, Zwartkoppen, Putters, Huismussen, en de Heggenmus.

Bij twee vogelsoorten wil ik apart stilstaan. In de hoge naaldboom recht voor mij zag ik twee Goudhaantjes bezig. Olijfgroene lijfjes met op hun kruin een geel streepje. Het is leuk om ze te zien scharrelen tussen de takken, de naalden en de kegels. Voortdurend in beweging en voortdurend pikkend. De kleinste Europese zangvogel heeft het er maar druk mee. Even later zag ik twee Staartmezen. Zij vlogen van boom naar boom en het opvallende was dat ze alles samen deden. Tegelijk vlogen ze op als er een besloot om te verkassen en zo volgden ze elkaar de hele tuin door. Die relatie ziet er erg betrouwbaar uit.

Daarna ben ik in mijn uppie een stukje gaan fietsen. De zon scheen wel, maar als je uit de beschutting was voelde het erg koud aan. Frankrijk is niet echt een fietsland. Je moet van te voren goed je route uitstippelen. Dat had ik dus niet gedaan. Ik had besloten om een rondje om het dal te fietsen. De eerste afslag was pas na vijf kilometer en dat was de Route National. Dat is een snelweg, waar je ook mag fietsen. Daar wilde ik niet aan beginnen, dus ben ik weer teruggereden om de weg naar een boerderij te nemen in de hoop dat hij verder gaat dat alleen de boerderij. Op weg naar de boerderij kwam ik veel Veldleeuweriken tegen. Ook een paar patrijzen schrokken van mijn komst. De weg ging na de boerderij wel door (met een stevige afdaling op een onverharde weg) maar bleek vast te lopen in een weiland aan de andere kant van het dal. Als ik rechtdoor had kunnen gaan was het vijf minuten fietsen geweest, nu werden dat er dertig en moest ik vanwege de steilte hele stukken lopen. Aan de andere kant was het weiland zeer schraal. Dat zag er goed uit voor wat betreft de flora. De Boompieper maakte zichzelf bekend door vanuit de top van een boom omhoog te vliegen en daar als een parachuutje naar beneden te zeilen onder het roepen van zijn lied, een aanhoudend tju-tju-tju. Op de terugweg zag ik twee hindes van het Edelhert. Wat een machtige dieren zijn dat toch. Natuurlijk schrokken ze van mijn plotselinge verschijnen en ik kon dan ook maar kort van ze genieten. Bijna thuisgekomen begon het fors te hagelen en ik heb bij thuiskomst maar een droge broek aangetrokken.

Verder is de middag rustig verlopen omdat het weer slecht was. Veel regen en hagelbuien. Sinds gisteravond hebben we dan ook voor het eerst de open haard aangehad. Dat geeft een fijnere warmte dan de elektrische verwarming. Wat gelezen, nog even buiten gezeten zodra de zon tussen de buiten tevoorschijn kwam en een whisky gedronken. Ook nog een poos geskypt met Sophie die volgens meer een hele fijne tijd heeft in Beijing. In ieder geval ziet ze veel van de stad. Ik ben blij om te zien dat het goed met haar gaat en dat zij zich weet te redden in een voor ons vreemde cultuur.

Vanavond hebben Emma, Onne en ik een lekkere lange avondwandeling gemaakt. Emma heeft nog drie reeën gezien, Onne en ik keken op dat moment ergens anders naar. Verder heb ik een Purperorchis gezien in een stukje bos tussen twee weilanden. Ik had al wel veel bladeren van orchideeën gezien, maar nog geen bloeiende. Dus met die vondst ben ik blij. Verder hebben we nog wat bunkers bekeken. Die staan hier veelvuldig. Het kan bijna niet anders dat deze uit de Tweede Wereldoorlog zijn. Waarom is ons een raadsel. Onne vindt het in ieder geval boeiend en probeert overal in te komen. Bij één lukte dat niet omdat de ingang ontbrak. Met zijn mobiel heeft hij een opname gemaakt. Uit de beelden blijken er wat kadavers in te liggen. Hij vermoed van een vos en vogel. Bij de andere bunkers heeft hij nog wat foto's gemaakt van de opschriften op de wand. 

Kortom het was een aardige dag met leuke waarnemingen. 

Foto’s

1 Reactie

  1. Trijnie:
    28 april 2017
    Jammer dat het slechter weer was. Maar dan toch wel kunnen genieten is oke. Vanochtend(28ste) heeft het hier niet gevroren. Wel nat, maar met een zonnetje. Doe de groetjes bij jou van mij. Ook voor jou.